ေ၀ဒနာ

နာက်င္မွဳကို အေဖာ္ျပဳလို႔
ပန္းတုိင္သို႔တေခါက္
အေရာက္သြားေနခ်ိန္.....။

ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြလြင့္ေျပး
ခႏၶာကိုယ္တခုလံုးပဲ့ေၾကြမတတ္
ရင္တခုလံုးကြဲအက္လို႔
ကံၾကမၼာ မ်က္လွည့္ေၾကာင့္
ငါ့ေကာင္းကင္ႀကီးက ေမွာင္ေနခဲ့ၿပီ......။

ခါးသီးမွဳဒဏ္ကို ၿမိဳသိပ္ခံရင္း
မေတာ္လို႔မ်ား
ဦးတည္ရာ လမ္းခုလတ္မွာ
ငါ... ေၾကြခဲ့ရင္ေလ.......။

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

ပန္းကေလးေတြရဲ့ ေကာင္းကင္

ေႏြးေထြးမွဳနဲ႔ အားအင္ေပးၿပီး
ျမင္သူတိုင္း ရင္ေအးခ်မ္းေစတဲ့
ေကာင္းကင္.....

တခါတခါ
ျဖဴလႊလႊ တိမ္စိုင္ေတြ၀န္းရံလို႔...
ေတာက္ပတဲ့ေန႔သစ္ေတြ ဖန္တီးၿပီး
အလွႀကီးလွေနတဲ့ ေကာင္းကင္.....

အေႏြးဓါတ္နဲ႔ ေအးခ်မ္းမွဳေတြ
တလွည့္စီေပးေနတဲ့
ဒီေကာင္းကင္ႀကီးရဲ့ ရင္ေငြ႔ေအာက္မွာပဲ
ပန္းကေလးေတြ
ရွင္သန္ဖူးပြင့္ေနၾကေလရဲ့..........

ေကာင္းကင္ႀကီးက မိခင္ဆို
ပန္းကေလးေတြက ရင္ေသြးငယ္ေပါ့....

တေန႔မွာ
ညစ္ပုပ္ေနတဲ့ တိမ္မဲေတြက
မိခင္နဲ႔ ရင္ေသြးၾကားမွာ
ကန္႔လန္႔ကာထားလိုက္ၿပီး
ေကာင္းကင္ႀကီးက
အက်ည္းတန္စြာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံလိုက္ရသလို
လတ္ဆတ္တဲ့ ပန္းကေလးေတြဟာလည္း
အဆိပ္သင့္ခဲ့ရတယ္ေလ.....

ဒါေပမယ့္ေလ....
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
တိမ္ပုပ္ေတြက
ေလနဲ႔အတူလြင့္သြားမွာပါပဲ
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
အေႏွာင္အဖြဲ႔ကင္းၿပီး
ၾကည္လင္လွပေနတဲ့ ေကာင္းကင္တခုကို
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ
ပန္းကေလးေတြ ျမင္ႏုိင္စြမ္းရွိမလဲေနာ္...........။

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

တခ်ိန္ကဒုကၡ ခုေတာ့ဟာသတဲ့

ေနာက္တ Tag ျပန္ၿပီ.. အကိုေတာ္ ကိုဂစ္တာႀကီးက တက္ဂ္ထားတာ ေလ.. ေလးလေလာက္ ရွိေတာ့ မယ္.. ေမ့ေနတာ.. ေမ့ေနတာ.. (သတိအရမ္း ေကာင္းတယ္ေလ).. အကိုေတာ္က ျပန္ေျပာမွ ဘုရားေရ ေသာက္ေတာ္ေရေပါ့... :P :P

အကိုေတာ္ကေတာ့ စိတ္ဆိုးေလရဲ့.. အဲေလ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ပါေလရဲ့.. သူ႔ကို မခင္ဘူးေပါ့.. ဒါနဲ႔ မနည္းေတာင္း ပန္(စေကာပန္) လိုက္ပါတယ္.. ဟုတ္တယ္ေလ.. မဲ့ေနရင္ လွမွမလွပဲ.. :P :P :P... တခ်ိန္ကဒုကၡ ခုေတာ့ဟာသေတြကေတာ့ အမ်ားသားပဲ (ေျပာခ်င္ လြန္းလို႔ စကားစတာ.) .. ဒါေပမယ့္ အမွတ္အရဆံုးကိုပဲ ေျပာမယ္ေနာ္.. ဟီးဟီး (ေလရွည္တာေလ).. ဒီလို.. ဒီလို...

ေရာင္ျပန္က အအိပ္မက္တယ္သိလား.... ေက်ာင္းစာနဲ႔ပတ္သက္ရင္ပိုဆိုး.. အိပ္ေဆးစားမိသလိုပဲ.. စာအုပ္နဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔အပ္ရင္ အိပ္ေပ်ာ္ၿပီသာမွတ္..။ ဆယ္တန္းေရာက္မွ ေရာဂါက ပိုဆိုးလာတယ္ေျပာရမယ္... (အဲဒီထဲမွာ ၀တၳဳ စာအုပ္တို႔ မပါဘူးေနာ္. :).. )။ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ အိပ္ငိုက္ေနတာပဲ..။ ညဆို 7 နာရီမထိုးေသးဘူး.. ငိုက္ၿပီေလ.. (ဆိုးတယ္ေနာ္).. ညမွမဟုတ္ပါဘူး.. ဘယ္ အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္.. စာအုပ္ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ ငိုက္တာပဲ...

ေက်ာင္းက နယ္မွာေနတာေလ.. (မြန္ျပည္နယ္ေပါ့).. ရွဳခင္းေတြက အရမ္း လွ.. ေတာင္ေျခနားဆိုေတာ့.. သစ္ပင္ေတြကမ်ား.. အရိပ္ကလည္းအရမ္း ေကာင္းတာ.. အေမ့ကို ၿခံထဲမွာစာဖတ္မယ္လို႔ေျပာၿပီး ၿခံထဲက ယာယီနားဖုိ႔ လုပ္ထားတဲ့ တဲလည္းေရာက္ေရာ.. ငိုက္ေတာ့တာပဲ.. ေလေလးကလည္း တျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ဆိုေတာ့ေလ.. စာအုပ္ေခါင္းအံုးၿပီး တေခါေခါနဲ႔.. (သြားရည္ ေတာ့ မယိုဘူးေနာ္.. ႀကိဳေျပာထားတာ) ေမေမစိတ္ပူလို႔ လိုက္လာရင္ (သူ႔ သမီးအေၾကာင္း သိတာကိုး).. ဆူခံထိၿပီမွတ္...

ညဆိုလည္း ဒီလိုပဲ.. သခ်ၤာတြက္ရင္ စာရြက္နဲ႔မတြက္ဘူး.. ေက်ာက္သင္ပုန္း နဲ႔တြက္တာ.. (ကိုယ္က အႀကံနဲ႔ေလ).. စာရြက္နဲ႔တြက္လို႔ ေမေမက အသံမ ၾကားရရင္ လာလာေခ်ာင္းေနမွာစိုးလို႔.. ေက်ာက္သင္ပုန္းကို တေတာက္ ေတာက္နဲ႔ ျမည္ေအာင္ေခါက္ရင္း ထိုင္ရက္ငိုက္ေနတာ.. (မသိရင္ေတာ့ စာ လုပ္ေနတာေပါ့).. ဒါေပမယ့္ ေမကလည္း ဆရာမေဟာင္းဆိုေတာ့ လည္ တယ္ေလ... တေရးႏိုးရင္ လာလာေခ်ာင္းတာ.. (အဲေလာက္ထိ ယံုတာ.. အဟိ).. ေတာက္ခနဲဆို ေခါင္းက ပူထြက္သြားတာပဲ.. ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမေမ.. မိျပန္ၿပီေပါ့.. ေမေမကလည္း တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ ျဖည့္ဆည္းေပး ရွာပါတယ္.. lemon tea ယူမလား.. အခ်ဥ္ထုတ္ယူမလား.. သံပုရာသီးယူ မလား.. အကုန္၀ယ္ေပးတယ္.. လက္ဖက္သုပ္ေရာပဲ.. (မအိပ္ငိုက္ရင္ၿပီး ေရာ)

ခက္တာက ကုိယ္ကလည္း ရာဇ၀င္နဲ႔ေလ.. သံပုရာသီးစားလို႔ ခ်ဥ္ၿပီးေယာင္ လုိ႔ မ်က္စိမွိတ္မိရင္ ျပန္မဖြင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး.. တျခားဟာေတြလည္း ထုိနည္း လည္းေကာင္းပဲ.. အစာကုန္တာနဲ႔ ငိုက္တာပဲ.. မ်က္ႏွာသစ္တာလည္း အခါ ခါ.. ဒီေန႔ ၀ေအာင္အိပ္မယ္ေလ.. မနက္ျဖန္ကစၿပီး ႀကိဳးစားေတာ့ မယ္ေပါ့... အဲလိုနဲ႔ ... မနက္ျဖန္ေတြမ်ားၿပီး စာေမးခါနီး.. စာေမးပြဲေျဖခါနီးမွ ကပ္လုပ္ တာ.. (ဒီေနရာမွာ တပြဲတိုးဥာဏ္က မေကာင္းေပမယ့္ အကူအညီေတာ့ ျဖစ္သား)...

ေက်ာင္းမွာ Night Study လုပ္ေတာ့လည္း ဒီတုိင္းပဲ.. သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး.. တေယာက္တလွည့္... ခိုးအိပ္တာေလ.. (ခံုေအာက္မွာ)..က်န္တဲ့သူက ဆရာ ေတြလာမလာ ကင္းေစာင့္ရတာေပါ့... ဒါေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး အခ်ဥ္ သီးေတြ... အခ်ဥ္ထုပ္ေတြသယ္လာၿပီး ... ရိကၡာအျပည့္အစံုနဲ႔... အိပ္ၾက တာ.. အဟဲ... ဆရာေတြ အားထားတဲ့ မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ေနာ္.... ဒါေပ မယ့္ ဘယ္တတ္ႏုိင္မလဲေလ.. သူက ငိုက္တာကိုး...

ညဆို 11 နာရီ... 12 နာရီေလာက္မွ အိပ္... မနက္ဆို... 4 နာရီထရၿပီ... ေက်ာင္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ ကပ္ရက္ဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ... အဲဒီခ်ိန္ ဆို မီးစက္ႏွဳိးၿပီ.. မ်က္ႏွာသစ္.. သြားတုိက္.. စာၾကည့္ၾကရတာ... ဆရာေတြ လည္း ဒုကၡခံရတာပါပဲ.. အရမ္းသနားဖို႔ေကာင္းတယ္... လစာလည္းပိုၿပီး မရဘူး.. ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ တူတူ ေက်ာင္းမွာ လာေနရတယ္.. တပည့္ေတြ အိပ္မွ အိပ္ရတယ္... ေက်ာင္းသားေတြ ထရင္ ထရတယ္... နားမလည္တဲ့ စာေတြဆို.. ရံုးခန္းကိုသြားၿပီး.. ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာအလိုက္ ဆရာေတြ သြား ေခၚရွင္းျပခိုင္းရံုပဲ... တခါတေလမွသြားေခၚရတာပါ... အမ်ားေသာအားျဖင့္ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ round လွည့္ေနတတ္တာ.. လွမ္းေခၚလိုက္ရံုပဲ.. ေပ်ာ္ဖုိ႔ လည္း ေကာင္းပါတယ္.... ညဆယ္နာရီဆို.. ေက်ာင္းသား မိဘေတြက.. အလွည့္က် လာေကၽြးတဲ့ မုန္႔ေတြလည္း စားရေသးတယ္.... ( ေျပာရင္းနဲ႔ သတိရလာၿပီ.. :(...)

သူတုိ႔လည္း တပည့္ေတြကို ျပန္သနားေနၾကတာေလ.... ဆူလည္း မဆူရက္ ေပမယ့္.. သူတို႔မ်က္ႏွာကို တမင္ျပင္ၿပီး.. ဆူၾကတာေလ.. တပည့္ေတြ ကေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔ေပါ့.. (ငိုက္ခ်င္ဦးဟဲ့).... ဆရာအဆူခံၿပီး.. ဒုကၡခံၿပီး ခိုးအိပ္လုိက္.... အတင္းမ်က္လံုးၿဖဲၿပီး စာက်က္လုိက္နဲ႔.. စာေမးပြဲလည္းၿပီး ေရာ.. မ်က္လံုးက ညညဆို အိပ္မေပ်ာ္ဘူး.. (အက်င့္မေကာင္းလိုက္တာ မ်ား.. ၾကည့္ပါဦး).. ခုခ်ိန္ျပန္ေျပာေတာ့ ရယ္စရာျဖစ္ေရာ.... ဆရာေတြနဲ႔ ေတြ႔ရင္.. သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းေတြ႔ရင္ အဲဒီတုန္းက အေၾကာင္းေတြ ျပန္ ေျပာၿပီး ရယ္ၾက.... အဲဒီတုန္းက သူငိုက္တာက ဘယ္လို.. ငါခိုးအိပ္တာက ဘယ္လို.. ဆရာေတြက ဘယ္လိုေျပာၿပီးဆူတာနဲ႔.. ျပန္ေျပာၿပီးရယ္ၾကေရာ၊ ျပန္ေျပာတုိင္းလည္း... ဆရာေတြ... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ကို သတိရ တယ္.. ဒုကၡမ်ားေပမယ့္.. တကယ့္... မိသားစုလိုပဲ အရမ္းေႏြးေထြးၾကတာ... ဆရာ.. ဆရာမေတြက အေဖ အေမေပါ့ (တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းလိုပဲ)... သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေမာင္ႏွမေတြေလ...

ကဲ... ကိုဂစ္တာႀကီးေရ... ေက်ၿပီေနာ္... :) ဒီလို ျပန္ေနေတာ့... :P :P :P

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

သုည

ဓနဂုဏ္ေမာက္ရေအာင္
မခ်မ္းသာပါဘူးကြာ
ထမင္းေတာင္ နပ္မွန္ေအာင္
မနည္းရွာစားေနရတာ
ေရႊေငြဆုိတာ နတၳိေပါ့.........

ဆရာႀကီးစတုိင္နဲ႔ေနရေအာင္
ပညာတတ္ႀကီးမဟုတ္ပါဘူးကြာ
ေျပာခ်င္တာေတြကို
စီကာပတ္ကံုးေျပာႏိုင္ဖုိ႔ေတာင္
အေတာ္ႀကိဳးစားယူရတာ.......

အလွမာန္တက္ရေအာင္
ရုပ္လည္းမေခ်ာပါဘူးကြာ
တိတ္တခိုးခ်စ္သူကို
ဆက္ခ်စ္ေနဖုိ႔ေတာင္
အလုိလို သိမ္ငယ္ေနရတဲ့အျဖစ္ပါ......

အေရးအသားေကာင္းရေအာင္
စာေရးဆရာႀကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူးကြာ
စိတ္ထဲရွိတာေတြကို
စာကဗ်ာေတြျဖစ္ဖုိ႔ေတာင္
အႏိုင္ႏုိင္ အသြင္ေျပာင္းေနရဆဲပါ.....

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

သံုးရာသီ

ေႏြရာသီမွာ
တခ်ိန္က ေပ်ာ္ရႊင္မွဳကိုေတြးမိရင္
ကႏၱာရထဲက အိုေအစစ္လို
ငါ့ကို ေအးခ်မ္းမွဳေပးစြမ္းတယ္....

ေဆာင္းရာသီမွာ
တခ်ိန္က လြတ္လပ္မွဳေတြကို သတိရမိတိုင္း
ေလေျပညွင္းေလးလို
ငါ့ကို လန္းဆန္းလတ္ဆတ္ေစတယ္....

မိုးရာသီမွာ
တခ်ိန္က ေႏြးေထြးမွဳေတြက အေတြးထဲေနရာယူတုိင္း
ေတာက္ပတဲ့ေန႔သစ္ေတြလို
ငါ့ကုိ အဓိပၸါယ္အျပည့္နဲ႔ ရွင္သန္ေစတယ္.....

ရာသီတုိင္းမွာ
တခ်ိန္က ျပယုဂ္ေတြက
က်န္သက္တမ္းမွာ
ငါ့ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အားျပည့္ေစတယ္ေလ...........

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

ေရာင္ျပန္ရဲ့ ၀ါသနာေတြ

တေန႔မွာေပါ့.. မမႏွင္းဆီနက္က ညီမေလးေရ တက္ဂ္မယ္ေနာ္တဲ့.. ဘာအေၾကာင္းလဲဆိုေတာ့ ၀ါသနာတဲ့.. မမက ခ်စ္လုိ႔ တက္ဂ္တာဆိုေတာ့ အျပစ္ေတာ့ မေျပာခ်င္ပါဘူး (:P).. ဒါနဲ႔ပဲ ေရး မယ္ေပါ့။ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေရးမယ္လုပ္ေတာ့မွ ဘယ္နားက စရမွန္းမသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စခ်င္သလိုပဲ စလိုက္တယ္။ ဒါပဲ.. :P

က်မရဲ့ ၀ါသနာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။ (ပါေလ ရာ ငပိခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး).. ေရတက္ ငါးဇင္ရိုင္းေလ.. ေရတက္တုန္း တခ်က္ပဲ... အဟက္။ ၀ါသနာေတြကဒီလို.....

စာေရး.. စာဖတ္က က်မရဲ့ အဓိက ၀ါသနာပဲလုိ႔ ဆိုရမယ္ထင္တယ္.. (ေက်ာင္းစာမပါေနာ္.. ဟီး) စိတ္ကူးေပါက္ရင္ စာေရးေလ့ရွိတယ္.. ကဗ်ာေတြစပ္တယ္.. (ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ အပထား).. စာတိုေပစ မက်န္ စိတ္၀င္စားရင္ အကုန္လိုက္ဖတ္တယ္...

သီခ်င္း နားေထာင္တာလည္း က်မရဲ့ ၀ါသနာတခုပဲ... အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညေတြဆို သီခ်င္းနားေထာင္ၿပီး အိပ္ပစ္ လိုက္တယ္။ စိတ္တုိရင္ ပိုဆိုး.. သီခ်င္း အက်ယ္ႀကီး ဖြင့္ထားတတ္တယ္.. စိတ္လိုရင္ေတာ့ သီခ်င္း လိုက္ဆို တတ္တယ္ (သူမ်ားကို နားဒုကၡ ေပးတာေလ)။

ကြန္ျပဴတာ ေရွ႔ထုိင္ၿပီး.. ေလွ်ာက္ကလိ ရတာလည္း ၀ါသနာ တမ်ဳိးပဲ။ ဂိမ္း ကစားခ်င္ ကစားမယ္.. စာေရးခ်င္ ေရးေနမယ္.. ဆိုဒ္တကာ ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ေနမယ္... photoshop ကစားခ်င္ ကစားေနမယ္.. အင္တာနက္ ေပၚကေန မေရာက္ဖူးတဲ့ ေနရာေတြကို ေငးခ်င္ေငးေနမယ္.. တခါတေလ ကလိလြန္ၿပီး.. ဗိုင္းရပ္စ္ ၀င္တာလည္းရွိ.. ပရိုဂရမ္ တခုကို ႏွစ္ခါ သြင္းတာလည္းရွိ.. ရွိတဲ့ ပရိုဂရမ္ေတြ ျဖဳတ္ပစ္တာလည္းရွိ (ေအးေရာ..) ကြန္ျပဴတာ ပညာရွင္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္တယ္ေလ.. (ခုထိေတာ့ ဘာမွကို မတတ္ ေသးတာ)

ဟင္းခ်က္ တာေတာ့ ၀ါသနာပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ တေယာက္တည္း စိတ္လိုလက္ရ ရွိတဲ့အခ်ိန္မွ..။ က်န္တဲ့ အခ်ိန္ဆို ေမေမ့ကိုပဲ အပူကပ္တာ... (ကေလး လုပ္ေနက်.. ရုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ႏြဲ႔တာေလ.. :P)။ ကုိယ္ စိတ္လိုတဲ့ အခ်ိန္ဆို ငါးပဲဆီေပါင္းက ငါးျပဳတ္ျဖစ္သြားလည္း ေကာင္းေနတာပဲ.. ဟီး...

စိုက္ပ်ဳိးေရး လုပ္တာလည္း ႀကိုက္တယ္.. စီးပြားျဖစ္ မဟုတ္ဘူးေနာ္.. ကိုယ္ ႏိုင္သေလာက္ေပါ့.. ကုိယ္ စိုက္ထားတဲ့ အပင္က အသီး အရြက္ ေတြက ပိုခ်ဳိသလိုပဲ :P.. ပန္းကလည္း ပိုလွသလိုပဲ.. ခုအိမ္မွာဆို ရွိတဲ့ လက္တ၀ါးစာ ေျမကြက္ထဲမွာ စိုက္ထားတာ စံုေနတာပဲ.. (ငရုတ္၊ ခ်ဥ္ေပါင္၊ ကန္စြန္း၊ ျမင္းခြါရြက္၊ ဆႏြင္းရြက္၊ ေငြပန္း၊ ႏွင္းဆီ၊ စံပယ္၊ သစ္ခြ.. စသျဖင့္ေပါ့).. ဒါတင္မက သူမ်ား စိုက္ထားတာ ေတြပါ မ်က္စိစူးခ်င္ေသး....

ခရီးထြက္ ရတာလည္း ႀကိဳက္တယ္.. (အေမ သိရင္ေတာ့ ေျပာတတ္တဲ့ ပါးစပ္ေလးလို႔ ဆုေပးေနမွာ).. သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔.. မိသားစုနဲ႔.. ခရီးထြက္ တာတို႔ဆို အေသေပ်ာ္ေပါ့.. ဟြန္း (မွတ္ေရာ)။

ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္တာလည္း ၀ါသနာ တမ်ဳိးပဲ ထင္တယ္ေနာ္.. က်မက လူေၾကာက္တယ္ (ခင္လို႔ ေလေပါ တတ္တာက လြဲလို႔).. ေတာ္ရံုဆို စကား မေျပာရဲဘူး (ခၽြင္းခ်က္.. အြန္လိုင္း မပါေနာ္ :P) လူမ်ားတဲ့ ေနရာ ကိုဆို မသြားခ်င္ဘူး.. တေယာက္တည္းဆို ပိုဆိုး.. တိတ္ဆိတ္တဲ့ ေနရာ ေလးမွာ တေယာက္တည္း ေတြးေန၊ ေငးေန၊ ေဆြးေနခ်င္တာ။

ဓါတ္ပံု ရုိက္တာလည္း ၀ါသနာပဲ.. (ကိုယ္က ရုိက္တာေရာ.. အရိုက္ခံရ တာေကာ.. ဓါတ္ပံုကို ေျပာတာေနာ္).. ရုပ္သာဆိုးတာ.. ဟီးဟီး...။

မမေရ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ၿပီေနာ္.. ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ ထပ္ မတက္ဂ္ေတာ့ ပါဘူး... :P :P :)

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

ေမြးေန႔ဆုမြန္

ဇူလိုင္လ ၁ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ႔....
ညီမေလးရဲ႕ ၁၉ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔မွသည္....
ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သက္ဆံုးတိုင္....
မေတာင္႔မတ မေၾကာင္႔မၾကနဲ႔ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္တဲ႔ ဘ၀ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို႔........
ကည္ႏူးဖြယ္ ေမြးေန႔ရက္ျမတ္ေလး ျဖစ္ပါေစ ညီမေလးေရ... :)
လက္ေဆာင္1
လက္ေဆာင္2
မမ သက္တန္႔

ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ေရာင္ျပန္ရဲ့ ေမြးေန႔ကို ဆုေတာင္းခြင့္မရတဲ့ လူေတြ ကမာၻေပၚမွာ သန္းေပါင္းရာနဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိပါလိမ့္မယ္။
အဲဒီေတာ့ ဆုေတာင္းခြင့္ရတဲ့ လူေတြထဲမွာ က်ေနာ္ပါရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္ပါတယ္။
အထူးအေထြ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။၁ရက္ေန႔မွာ ေမြးသလို လာမဲ့ႏွစ္မွာ အျမဲ နံပတ္ ၁ ျဖစ္ႏုိင္ပါေစ။
With Comradeship,
Htoo Myat.

ညီမေလး
ဒီေန႕ ၁၉ ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ျပီး ေနာက္ရက္ေတြက်ရင္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ထဲ၀င္တဲ့ အပ်ိဳမေလး ျဖစ္ျပီေပါ့ေနာ္... ညီမေလး ဘ၀သာယာလွပ ပါေစ ရည္မွန္းခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္ပါေစ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ း) ကဗ်ာေလးေရးေပးခ်င္ေပမယ့္ ေခါင္းက စဥ္းစားလို႕မထြက္ဘူးညီမေလးေရရိုးရိုးေလးပဲ ဆုေတာင္းေပးလုိက္တယ္ေနာ္ ခြင့္လႊတ္ပါ
မိုးခါး

A Birthday Poem

Birthdays come and go each year,
Today is yours, so don’t you fear.
Conversations fill the air,
We have joined you since we care.

Funny jokes and laughs out loud,
We will always be your crowd.
Many friends you haven’t seen,
How long has it really been?

We shall dance all through the night,
Until our spirits are truly light.
Celebrate our dearest friend,
A birthday poem, we wish to send
From Stanley

ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ သို႔

ေမေမ
ပခံုးလက္ေလးသစ္အရြယ္ကစ
ေမေမျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့လို႔
ေလာကထဲ လူလားေျမာက္လာသူ သမီး
ဒီေန႔ကို အထူးအျမတ္ထား
အရင္ဆံုး ေမေမ့ကို
ရွိခုိ္းကန္ေတာ့ပါရေစ ေမေမ ..

ေဖေဖ
ႏုနယ္ရွင္းသန္႔ ပန္းကေလးေတြရဲ႕ဘ၀
ပင္ပန္းမႈေတြ အလ်င္းမရွိရေလေအာင္
ေဖေဖ ဦးေဆာင္လမ္းျပေပးခဲ့လို႔
ေလာကထဲ ရပ္တည္ႏုိင္သူ သမီး
ဒီေန႔ကို အေလးအနက္ထား
ေဖေဖ့ကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ပါရေစ ေဖေဖ...

ေက်းဇူးရွင္ ေဖေဖ နဲ႕ေမေမ
ဒီေန႔ရဲ႕ သမီးဟာ
မနက္ျဖန္ဆိုတာေတြကို
ဘယ္လိုမွ မေတြးရဲပါဘူး
ဒီေမတၲာတရားေတြနဲ႔ေ၀းေနရရင္
ဘ၀ရဲ႕ အနွစ္သာရေတြ ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာမို႔
အခြင့္ရွိသမွ် အနားမွာေနခြင့္ေပးပါ အေမ။
ညီမေလး ေရာင္ျပန္အတြက္... အမွတ္တရ
မမ စင္ဒရဲလား

1.7.2009 တြင္က်ေရာက္ေသာ ငါ့ညီမရဲ႕ ၁၉ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘ၀ေတြကို ေအာင္ျမင္စြာျဖတ္သန္းနိဳင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္ ညီမေရ... ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ေမြးေန႔မဂၤလာျဖစ္ပါေစဗ်ာ.......။
ခင္မင္စြာျဖင့္
အခ်စ္မဲ႔ဂစ္တာ

ညီမေလး ေရာင္ၿပန္ အတြက္
ဆယ္႔ကိုးၿပည္႔တယ္
ဇူလိုင္၀ယ္
ရည္ရြယ္ခ်င္ၿခင္း ၿပည္႔ေစမင္း။
မမ မဟာဆန္


ညီမငယ္ေလး ေရာင္ျပန္ မဂၤလာပါကြယ္။ အကို႔ကိုမွတ္မိပါစ။ အကိုက ၿဖိဳးေဝတိုးပါ။ ညီမငယ္က ဇြန္ ၁ မွာ ၁၉ျပည့္တာဆိုေတာ့ အကိုထက္ ၁ႏွစ္နဲ႔႔ ၅၅ရက္တိတိငယ္ပါတယ္ကြယ္။

ညီမငယ္ေလးေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလို႔ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ဒုတိယအေနနဲ႔ လူသားတေယာက္ရဲ႕ က်င္ဝတ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ ငါ့ဂုဏ္မခ်ီတတ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းတေယာက္ျဖစ္ပါေစကြယ္။ ေနာင္လာမယ့္ အနာဂတ္တိုင္းမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈျပည္စံုတဲ့ အရိုးရွင္းဆံုးဘဝေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္

လူဘဝဆိုတာ တိုလြန္းလွပါတယ္ ညီမငယ္။ အရာရာတိုင္းဟာ မၿမဲဘူးလို႔လဲ ဘုရားရွင္ကေဟာခဲ့ပါရဲ႕။ တခါသာေတြ႕ေတြ႕ဆံုရတဲ့ ေဟာဒီလူဘဝဆိုတာလည္း ထမင္းနဲပြဲတခုလိုပါပဲ။ ဝင္လာလိုက္ ထြက္လာၾကပါပဲ။ အဲဒီလိုဝင္ၾကထြက္ၾကရင္း ခင္က်မင္က်တာလဲထံုးစံပါပဲ။ အဲဒီေနရာမွာ တခုေျပာလိုတာက သူငါရယ္လို႔ မခြဲျခားဘူး လူတိုင္းကို သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ေစာင့္ထိန္းေစခ်င္တယ္။

လူဘဝဆိုတာ ရွင္တေန႔ေမြးတေန႔ ဆိုတာ ညီမငယ္အသိပါ။ ေသတဲ့အခ်ိန္ဘာမွမပါသြားဘူးေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲစည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ဂုဏ္ဝါေတြရွိေနပါေစ မသယ္သြားႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ညီမငယ္ရဲ႕ အမည္ကို သမိုင္းထြင္ေအာင္ေတာ့ ေရးခဲ့လ႔ိုရတယ္။ ပထမမိမိအတြက္၊ ဒုတိယမိသားစု၊ တတိယေဆြမ်ိဳး၊ စတုတၳတိုင္းျပည္၊ ပဥၥမ ကမာၻ ဆုိၿပီး ညီမငယ္ျပည့္စံုႂကြယ္ဝလာတဲ့အခါ တတ္ႏိုင္သေလာက္ သူငါ၊ အယုတ္အလတ္၊ အဆင့္အတန္းမခြဲျခားဘဲ ကူညီေစခ်င္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ညီမငယ္မွာ “ငါ့” ဆိုတာေတြေဘးဖယ္ၿပီး အတၱစိတ္ကင္းကြာေနသင့္တယ္။ ေနာက္ၿပီးအတၱစိတ္ကိုမရွိေအာင္ထားရင္ ေလာဘမီးက ၿငိမ္းေအးသြားမွာပါကြယ္။

ဘဝဆိုတာကိုဆက္ေျပာရမယ္ညီမငယ္။ ဘဝဆိုတာ အဆိုးနဲ႔ အေကာင္း ဒြန္တြဲေနတယ္။ အဲဒါတြန္းလွန္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပဲ။ အေကာင္းကိုရင္ဆိုင္ခ်င္သလို အဆိုးကိုလဲ ရင္ဆိုင္ရဲရမယ္။ ညီမငယ္အေနနဲ႔ လဲက်မွာကို ေၾကာက္ေနမွာပဲ။ ဒါေပမယ တခုသတိထားေစခ်င္တာက ညီမငယ္ခဏခဏလဲက်ဖန္မ်ားလာရင္ ေနာင္က်ရင္ဘယ္လိုထရမလဲဆိုတာ သိလာပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီေတာ့ အဆိုးဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရားမ်ားေတြ႕ရင္ ေရွာင္ဝိႈက္မသြားပါနဲ႔။ ပညာနဲ႔ယွဥ္ၿပီးရင္ဆိုင္ပါ။ ေနာက္ၿပီးဘဝဆိုတာ တဘဝထဲမွာေတာင္မတည္ၿမဲဘူး။ ဒီေန႔ေကာင္းေနေပမယ့္ ေနာက္ေန႔ဆိုးခ်င္ဆိုလိမ့္မယ္။ ဗံုလံုတလွည့္ ငါးပ်ံတလွည့္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ေန႔ဘာျဖစ္မလဲမသိတဲ့ဘဝမွာ မုန္တိုင္းတခုမ်ားထန္လာရင္ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေအာင္ေတြ႕အၾကံဳမ်ားမ်ားယူသင့္တယ္။ ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲဆိုရင္ေတာ့ ညီမငယ္ ဘယ္လိုမ်ိဳးျပႆနာပဲျဖစ္ျဖစ္ မေရွာင္လႊဲပါနဲ႔၊ အဲဒီကေနအေတြ႕အႀကံရယူပါကြယ္။ မသိတဲ့ကိစၥေတြကို ေလ့လာပါ၊ မစူးစမ္းပါနဲ႔။ စာေတြ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြကိုလိုက္လံမွတ္သားထားပါ။ ေနာက္ထပ္လဲအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ညီမငယ္ေတြ႕ၾကံဳလာမွာပါ။

ညီမငယ္ ဆက္ေျပာေနရင္စာအရမ္းရွည္မွာဆိုးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေအာက္က ကဗ်ာေလးႏွစ္ပိုဒ္ထဲမွာ အကိုေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းေတြအကုန္ပါပါတယ္။ ညီမငယ္ အဲဒီအတိုင္းက်င္သံုးႏိုင္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။

အကိုေျပာခ်င္တာေတြအကုန္ပါလို႔ အသစ္ေရးရင္ မကာမိမွာဆိုးလို႔ ညီမငယ္အတြက္ အသစ္မေရးေပးမိတာကို စိတ္မညိဳပါနဲ႔လို႔လဲေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္။


ဘဝတဲ့
ဘဝဘဝလို႔
ကၽြန္ေတာ္ခဏခဏေျပာဖူးတယ္ေနာ္။
အက်ိဳးေၾကာင္းအဆိုအေကာင္းေတြဒြန္တြဲလို႔
ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး မရုန္းလွန္္ႏိုင္စြာနဲ႔
တြန္းကန္ရတယ္ေလ။
ဗံုလံုတလွည့္ ငါပ်ံတလွည့္ေလ
ဘယ္အရာမွမျမဲဘူး..
ဒါေၾကာင့္အဆိုးကိုလည္းရင္ဆိုင္ဖို႔
အခ်ိန္တိုင္းမွာအားအင္ရွိေနပါေစ။

လူတဲ့ ၾကည္ျဖဴရင္
ေကာင္းလြန္းလို႔ ေဟာင္းေတာင္မသြားဘူး
ျငဳစူရင္ေတာ့ အယူလြဲေလးေတြေၾကာင့္
လုပ္သမွ်ကို အျပစ္တင္
အေျခတင္စကားေလးေတြမ်ားရပါ့။

တခါတေလ ေမာလြန္းလို႔
ေက်ာခ်စရာမရွိရင္
ေဒါသကထြက္တက္တယ္ေလ
သည္းခံခ်င္းသည္
အရာရာကိုေအာင္ျမင္ရာ၏တဲ့
အမ်က္ကိုသတိဆိုတဲ့
အသိေလးနဲ႔ထိန္းလိုက္ပါ။

ဘဝတဲ့ေလာကဇာတ္ခံုလိုပဲ
ငိုလိုက္ ရီလိုက္ ျပံဳးလိုက္ ေပ်ာ္လိုက္
အလိုက္အထုိက္ေလးေတာ့ရမွ
အေျခအေနကို အက်ိဳးရွိစြာနဲ႔
ဘဝဇာတ္ခံုကို အရွံးမရွိေအာင္
စိတ္ကိုထိန္း ေလာဘမယိမ္းပဲ
ေဒါသနဲ႔ေမာဟကင္းစင္
ဘဝလမ္းအေပၚ အလိုက္အထိုက္ေလး
ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္ပါေစ။

ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈေလ
ဘယ္သူတိမ္းတိမ္း ကိုယ္မတိမ္းပဲ
ကိုယ္စိတ္ကို ႏိုင္ေအာင္ထိန္း
အတိမ္းေစာင္းမခံမိေစနဲ႔။

ေသျခင္းတဲ့ ေရွာင္လႊဲလို႔မရ
မေသခင္ေလး
ကိုယ္ဘာလုပ္ခဲၿပီးၿပီလဲစဥ္းစား
အသက္ေတြတႏွစ္ထက္တႏွစ္ထက္ႀကီးလို႔
မသိသတိေလး ကုန္ခဲ့တာၾကာၿပီေနာ္
ေလာကအက်ိဳးကို တခုခုေလးေတာ့
စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။

အေမွာင္ဆိုတာမရွိဘူး
အလင္းေတြကင္းကြာေနလို႔သာ
အေမွာင္ျဖစ္လာတာ...
အလင္းဆိုတဲ့အမွန္ေတြရွိေနဖို႔
အားလံုးမွာတာဝန္ရွိတယ္ေလ
တာဝန္ကို အသိေလးကပ္ၿပီး
သတိေလးနဲ႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေစ။

လူအသက္တဲ့
ျမွားတျဖတ္စာအသြင္းမွာပဲ
နိဂုန္းခ်ဳပ္ႏိုင္တယ္ေလ
“အပၸာမာေဒန သမၼာေဒထ”
ျမတ္စြာဘုရားရဲ့
ေနာက္ဆံုး ဆံုးမစကားေလ
အရာရာကို အသိနဲ႔ တသိ ယွဥ္ကပ္ၿပီး
မေလွ်ာ့ေသာဇြဲနဲ႔ က်င့္သံုးေနႏိုင္ပါေစကြယ္။
ၿဖိဳးေဝတိုး

“သင္”
မၾကာ အကၽြန္တို႔ ေသရဦးမည္
မ်က္စိတမွိတ္ ထန္းတျဖတ္ႏွင့္
အသက္ခႏၲာေႂကြတတ္သည္သား။

သင္မေသခင္၊
သင္၏ေကာင္က်ိဳး သင့္ရာႏိုးကို၊
ရိုးရိုးႀကိဳးကုတ္ အားအင္ထုတ္၍၊
ေဆာင္ရြက္သင့္ေပ။

ထိုမွ တဖန္ သင္လွ်ံလာေသာ္၊
သင့္၏ေဆြမ်ိဳး ေကာင္းရာေကာင္းႏိုး
စီမံေမွ်ာ္ေတြး ၾကံဆေပးအံ့။

သင့္ေဆြဝမ္းစာ သာသည္မက၊
ျပည္သာဖို႕လည္း မွတ္ယူသင့္ကုန္။
အဖိုးမျဖတ္ သင္အမ်ိဳးျမတ္သည္
ဆိုသည္ကာထား၊
အိုအိုနာနာ နိမ့္မ်ိဳးမတန္၊
မဆန္သင့္လွ။

အမ်ားသူငွာ လွဴဒါန္းရာေသာ္၊
သာသနာတြက္ရည္ မီးတစက္ဆီလည္း
ပထမေနရာ ထားသင့္လွ်က္ခါ လွဴဒါန္းရာ၏။
ထိုမွတဖန္ သင့္တိုင္းဌာေန၊
ပညာလွ်ံေစ သင့္ရာေတြးေသာ္ ဒုတိယေနာ္၊
ထိုတင္မက ဝမ္းမီးခ်ဳပ္ေရး စားဝတ္ေဆးေပး
အယုတ္မေရြး လွဴဒါန္းရာ၏။

သင့္မ်ိဳးဌာနီ တိုင္းျပည္သည္လည္း
စာေပမီးေရာင္ ထြန္းလင္းေျပာင္၍
ဗိမၼာန္ပခန္း စာေပနန္းကား
သင့္ရာအပ္ေဆြ တည္ရွိသင့္ေပ။

သင္ကားမၾကာေသရေပမည္
သင္ေခါင္းခ်ရာ သင့္ေျမသာမွ
လူေသာ္ေသလည္း နံမည္ေန၏
ၿဖိဳးေဝတိုး ၁၇.၆.၀၉

ညီမငယ္ အဲဒီကဗ်ာႏွစ္ပိုဒ္နဲ႔အညီ က်င့္သံုးႏိုင္ပါေစလို႔ ေနာက္ဆံုးအေနဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ “မိမိသာလွ်င္မိမိ”ဆိုတဲ့စကားကိုလက္ေဆာင္ပါးရင္း စကားအဓိပၸာယ္ကို နားလည္အက်ိဳးရွိစြာ တေနရာမွာ အသံုးခ်မိခဲ့ရင္လည္း အကိုကိုသတိရမိပါလို႔ကြယ္။
ခင္မင္လွ်က္
ၿဖိဳးေဝတိုး

ေဖာ္ျပဖုိ႔ က်န္သြားခဲ့တယ္ဆိုရင္ ကြန္႔မန္႔နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ စီေဘာက္မွာျဖစ္ျဖစ္ ေမးလ္ကေနျဖစ္ျဖစ္ သတိေပးႏိုင္ပါတယ္ရွင္.. ေက်းဇူးပါ...

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...