မဆံုတဲ့ဖူးစာ

မဆံုတဲ့ဖူးစာ

၀ိုင္၀ိုင္း သီခ်င္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ စာအုပ္ တစ္အုပ္ ဖတ္ရင္း ခံစားမိတဲ့ ခံစားခ်က္ ေလးေတြကို ကဗ်ာ သီလုိက္ တာေနာ္။ တစ္မ်ဳိး မထင္နဲ႔.........:) ။

ေလေျပေလညွင္းေလးက
ပန္းရနံ႔ေတြနဲ႔ အတူ
ငါ့ပါးေပၚကို တိုးေ၀ွ႔လာတိုင္း
မင္းကို လြမ္းတယ္.........။


ဆည္းလည္းသံ ေလးေတြ
ငါ့နားထဲ ေရာက္လာတုိင္း
မင္းကို တမ္းတတယ္.....။

စိမ္းလမ္းတဲ့ ျမက္ခင္းျပင္ကေန
ညဳိ ႔မွိဳင္းေနတဲ့ ေတာင္တန္းေတြကို
ငါျမင္ေလတိုင္း
မင္းကို သတိရတယ္.........။

အျပစ္မဲ့တဲ့ ကေလးေတြရဲ့
မ်က္ႏွာေလးနဲ႔
ရယ္သံေတြၾကားတိုင္း
မင္းကို ႏွေျမာမိတယ္........။

အိပ္ရာေဘးက
ဖုန္းကေလး ထျမည္တိုင္း
ေခၚသူ မင္းျဖစ္ဖုိ႔
ဆုေတာင္းေနမိတယ္........။

အခ်ိန္တိုင္း
ေနရာတိုင္း
စကၠန္႔တုိင္းမွာ
မင္းကို လြမ္းတယ္ဆိုတာ
မင္း သိပါ့မလား ခ်စ္သူရယ္.........။

မဆံုတဲ့ဖူးစာ
နာက်င္စြာေၾကကြဲ
မင္းမရွိတဲ့ ၀န္းက်င္
ခုေတာ့.. ငါတေယာက္တည္းေပါ့.................။

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

ညကဗ်ာ

ညကဗ်ာ

လူေတြက ေကာင္းကင္ ျပာေတြ ကိုပဲ စာဖြဲ႔ေလ့ ရွိၾက တယ္ေနာ္(မ်ားေသာ အားျဖင့္)။ က်မကေတာ့ ညဘက္မွာ ေတြ႔ရတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ပိုၿပီး ႏွစ္သက္ ပါတယ္။ မေန႔ညတုန္းက ဘာရယ္မဟုတ္ ေကာင္းကင္ကို ၾကည့္ေနရင္း သူတို႔ ေပးတဲ့ ေအးခ်မ္း မွဳကို ရရွိခဲ့တယ္။

သူတို႕ ဆိုတာက ေကာင္းကင္၊ တိမ္တိုက္ေတြ၊ ၾကယ္ေတြ၊ လမင္း၊ ေလေျပ စတာ ေတြေပါ့။ ေကာင္းကင္ ရဲ့ အလွဟာ အဲဒါေတြ ရွိမွ ပိုၿပီး ျပည့္စံု တယ္လုိ႔ က်မ ယံုၾကည္ ထားတာ။ ။

ခုတေလာ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ အရွဳပ္ေတြ လုပ္ေန တာေၾကာင့္ သူတို႔ ေတြကို ေမ့ေန ခဲ့တာ။ ညတုန္း ကေတာ့ ရုပ္ရွင္ (အလာကား ရလို႔) ၾကည့္ၿပီး ျပန္အလာ ကားေပၚမွာ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ ေကာင္းကင္က တိမ္ေတြကို အမွတ္ မထင္ ၾကည့္ေန မိတယ္။ တိမ္ေတြ ၾကားထဲက ၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္ ေနတာ ၾကည္ႏူး စရာပါပဲ။ ေကာင္းကင္က ေန႔ခင္းလုိ အေရာင္ မေတာက္ေတာ့ ၾကည့္ရတာ မ်က္စိ ေအးတယ္ေလ... ေနာ္။

ေလ အေ၀ွ႔မွာ တိမ္ေလးေတြ လြင့္သြားတာ အရမ္း ၾကည့္လုိ႔ ေကာင္းတယ္ (မယံု မရွိနဲ႔)။ တိမ္ဖံုး သြားတဲ့ ၾကယ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ ရတဲ့ အရသာကို ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ဘူး.. သိလား။ က်မကေတာ့ တေနကုန္ ဖိစီးထားတဲ့ စိတ္ေတြကို ညဖက္မွာ ဒီနည္းနဲ႔ ေလ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္တယ္။ ဒီနည္းက က်မရဲ့ စိတ္ကို ေအးခ်မ္းမွဳ အေပးႏိုင္ ဆံုးပဲ။

၁၀ တန္းတုန္း ကဆို အိပ္ငိုက္တိုင္း အျပင္ထြက္ၿပီး ညေကာင္းကင္ ကိုၾကည့္ ရတာ အေမာ။ ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ဆိုး စရာေတြ၊ စိတ္ညစ္ စရာေတြ၊ ပင္ပန္း မွဳေတြကို ခံစား ရတဲ့ အခါတိုင္း ညေကာင္းကင္ကို တမ္းတ တုန္းပါပဲ။ သူက ရမၼက္၊ ေလာဘေတြ ကင္းရွင္းေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ ညဖက္ ေရာက္လုိ႔ ေကာင္းကင္ကို ၾကည့္မိတိုင္း ငယ္ငယ္ တုန္းက ဘ၀ကို ျပန္အမွတ္ ရမိတယ္။

ေနပူရင္ အလုိလို ေနရင္း ေသြးဆူၿပီး စိတ္ေတြ တိုေန တတ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ က်မက ေန႔ထက္ ညကို ပိုၿပီး ႏွစ္သက္ တယ္။ ညဖက္မွာ ေကာင္းကင္ ကိုၾကည့္ၿပီး ခ်စ္သူ ေတြနဲ႔ စကား ေျပာတတ္တဲ့ သူေတြကေတာ့ က်မထက္ ပိုၿပီး ညကဗ်ာကို ခံစား မိမွာပါ.... :) ။

တစ္ခ်ိန္ တုန္းကေပါ့ က်မ စိတ္ညစ္ အားငယ္ ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔က က်မရဲ့ အေဖၚ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ေတြ ၾကာလုိ႔ တစ္ခ်ဳိ ႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြက က်မ အေပၚ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ ေပမယ့္ သူတို႔က က်မရဲ့ ထာ၀ရ မေျပာင္း လဲတဲ့ အေဖၚ ပါပဲ။ က်မ အတြက္ ထာ၀ရ ေအးခ်မ္းမွဳ ေပးႏိုင္တဲ့ အေဖၚေပါ့။

ကဗ်ာ ေလးလို က်မကို ေအးခ်မ္းမွဳေတြ အၿမဲ ေပးတဲ့ ညကို က်မက ညကဗ်ာလုိ႔ အမည္ေပး ထားတယ္။ ေအးခ်မ္းမွဳကို ရွာေဖြ ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကို က်မရဲ့ အိုေအစစ္ေလး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ညကဗ်ာကို ေ၀မွ် ေပးလုိက္ တယ္ေနာ္။

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

ျကယ္ေရာင္ေတာက္တဲ့ည

ျကယ္ေရာင္ေတာက္တဲ့ည

လသာညနဲ႔ ျကယ္စင္ေတြကို
မင္းေျကာင့္ ငါ.........
တြယ္တာတတ္ခဲ့ျပီ
ျကယ္စင္ေတြကို ျကည့္ေနတဲ့ခ်ိန္
မင္းလည္း တစ္ေနရာက
ျကည့္ေနမွာပဲဆိုတဲ့ အသိနဲ႔
ငါ.......... ျကည္ႏူးေနခဲ့ေပါ့...........။

တစ္ခ်ိန္က မင္းနဲ႔အတူ........
ေဆာင္းရာသီထဲက လျပည့္ညမွာ
ျမက္ခင္းျပင္ေပၚ ေျခဆင္းထိုင္ရင္း
ေကာင္းကင္က ျကယ္ေတြကို
ႏွစ္ေယာက္အတူ ေရတြက္ျကည့္ခဲ့ဖူးတယ္
ေဆာင္းကေအးေပမယ့္
မင္းရင္ခြင္ေျကာင့္ ငါေႏြးေထြးေနခဲ့တယ္ေလ..................။


ကိုယ္ပိုင္ အလင္းနဲ႔
ေတာက္ပေနတဲ့ ျကယ္ေတြကို
ငါခ်စ္သလို မင္းလည္းႏွစ္သက္လိမ့္မယ္လို႔
ငါ့ရင္ထဲ စြဲျမဲစြာ ယံုျကည္ခဲ့ေပါ့ ခ်စ္သူ
ဒီတစ္ညမွာေတာ့ျဖင့္
တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေရာင္ျပန္ေျကာင့္
ျကယ္ေတြဟာ ပိုမိုေတာက္ပေနေလရဲ့................။

မိုးအုပ္တဲ့ေန႔ေတြမွာ
ျကယ္ေတြကို မျမင္ရေပမယ့္
ျကယ္ကေလးေတြကေတာ့
သူ႔ေနရာမွာ ရွိေနျမဲပါ...............။


ျကယ္ေလးေတြလို
ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း
အေျခအေနေျကာင့္
မျမင္ျကရေပမယ့္
ငါတုိ႔ရဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ
ရင္ထဲမွာ ထာ၀ရအျမဲေတာက္ပေနမွာပါ................။

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...

တစ္ေန႔

တစ္ေန႔

ျမတ္ႏိုးရွင္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ ေယာက္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို မထင္ မွတ္ထားတဲ့ ေနရာမွာ လွ်ပ္တစ္ျပက္ ေတြ႔ရံုနဲ႔ ခ်စ္မိသြားမယ္လို႔ တစ္ျကိမ္မွ အိပ္မက္ မမက္ခဲ့ဖူးပါ။ ဒါေပမယ့္ သူမ ဟာ ျပည့္ျဖိဳးဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး တစ္ ေယာက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း စြဲလမ္းလမ္း ခ်စ္မိသြားခဲ့တာ ေရွးေရစက္ေျကာင့္ပဲ ထင္ပါရဲ့။

ေကာင္ေလးဆိုေပမယ့္ သူမထက္ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ျကီးလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။ သူမတို႔ျမိဳ႔ကို ေျပာင္းလာတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာသစ္ တစ္ေယာက္ ေပါ့။ ဖူးစာေရးနတ္က သူမနဲ႔ သူ႔ကို ေတြ႔ဆံု ေပးပံုက..........

ကိုးတန္း ေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္....သျကၤန္ ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔မွာေပါ့။ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ လည္ပတ္ဖို႔ ေနရာေရြးေနတုန္း ဧည့္သည္ ေတြနဲ႔အတူ ရတနာကို ေတြ႔လုိက္ရတယ္။

အဲဒီ အခ်ိန္မွာမွ သူ႔ကို စေတြ႔ခဲ့တာ။ အသား ညိဳညိဳနဲ႔ ရွင္းသန္႔ေပၚလြင္ ေနတဲ့ သူ႔ကို သူမ အသိအမွတ္ မျပဳပဲ မေနႏိုင္ ပါဘူး။ ထူထဲလွတဲ့ မ်က္ခံုး ေအာက္က စူးရွရွ မ်က္၀န္းေတြ... ပိရိေသသပ္တဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႔ ရယ္လိုက္တဲ့ အခါတိုင္း ေပၚသြားတတ္တဲ့ သြားတက္ကေလး ႏွစ္ဖက္က စြဲမက္စရာပါပဲ...။

သူမတို႔နဲ႔ အျပန္အလွန္ ႏွဳတ္ဆက္ျပီးမျကာဘူး..... အေရးျကီးကိစၥ ေပၚလာလုိ႔ ဆိုျပီး သူ ျပန္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ကစျပီး သူမ သူ႔ကို မသိစိတ္က စြဲလမ္းသြားခဲ့တာ။

အခ်ိန္ ျကာတဲ့အထိ သူမရဲ့ စြဲလမ္းမွဳက ေပ်ာက္ပ်က္ မသြားခဲ့ပါဘူး။ မသိ စိတ္က သူ႔ကို ႏွလံုးသားရဲ့ အနက္ရွဳိင္းဆံုး တစ္ေနရာမွာ သိမ္းထားျပီးသား ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။

သူမ ဆယ္တန္းေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ စာေတြနဲ႔ နပန္းလံုးေနရလုိ႔ အခ်ိန္ျပည့္ သတိ မရႏိုင္ေပမယ့္.. အိပ္ရာ ၀င္တုိင္း အိပ္မက္ထဲမွာ ေရာက္လာတတ္လို႔ အိပ္ေရးပ်က္ရေပါင္း မနည္းေတာ့ပါဘူး။ အေျကာင္း သိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေကာင္းခ်ီးေပးျကတယ္.. “နင္.. ရူးေနျပီ”တဲ့။

တစ္ေန႔.... ရတနာက ဧည့္သည္ေတြကို ဘုရားလိုက္ပို႔ဖို႔ အေဖၚ မရွိတာေျကာင့္ သူမကို လာေခၚတယ္။ အဲဒီမွာ သူနဲ႔ ဒုတိယအျကိမ္ ျပန္ဆံုခဲ့ရတယ္။ သူက ခင္မင္ႏွစ္လုိဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သလုိ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးလည္း ေျပျပစ္တာမို႔ သူမတို႔ ခင္မင္ သြားခဲ့ျကတယ္။

တစ္ခါတစ္ခါ သူက သူမကို စူးစိုက္ ျကည့္ေနတတ္တယ္။ အံ့ျသစရာ ေကာင္းတာက သူကလည္း သူမကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ခ်စ္ေနပါသတဲ့။ သူနဲ႔ ခင္မင္ျပီး ႏွစ္လေလာက္ အျကာမွာ... သူက သူမကို ဖြင့္ေျပာ ခဲ့တယ္ေလ။ “ကိုယ္ ... မင္းကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္ေနမိတယ္....ကေလးေလးရယ္”တဲ့...။ အဲဒီေန႔ဟာ သူမရဲ့ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ ေပါ့။

ဒီလုိနဲ႔ သူမတို႔ နားလည္မွဳ ရွိတဲ့ ခ်စ္သူဘ၀ကို တည္ေဆာက္ ခဲ့ျကတယ္။ တိုက္တုိက္ ဆိုင္ဆိုင္ သူ႔ကို အေျဖေပးခဲ့ တဲ့ေန႔က ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၄ ေလ..။ သူက သူမကို ကေလးေလး လို႔ေခၚျပီး သူ႔ကိုေတာ့ ကိုကိုလုိ႔ ေခၚေစတယ္။ သူမတို႔ရဲ့ ဘ၀ေလးဟာ သာယာမွဳေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ သူဟာ သူမအတြက္ အရာရာ စံျပ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ ေရာက္တုိင္း သူမကို အမွတ္ရ စရာေတြ၊ ရန္ခုန္စရာေတြ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီး ေပးခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ.. ကိစၥတစ္ခုနဲ႔ သူ႔အိမ္ကို ခဏ ျပန္သြားခဲ့တယ္။ မျပန္ခင္မွာ သူက “မငိုပါနဲ႔ ကေလးေလးရယ္၊ ကိုယ့္ရဲ့ ကေလးကို စိတ္ေသာကေတြ မေရာက္ေစခ်င္ဘူး..... ကိုယ္ မျကာခင္ ျပန္လာမွာပါ.... ကေလးကို ဘယ္ေတာ့မွ ပစ္မသြားဘူးေနာ္.... ကိုယ္ ကေလးဆီကို ျပန္လာတဲ့ တစ္ေန႔က်ရင္ ကေလးအတြက္ ရင္ခုန္စရာ လက္ေဆာင္ တစ္ခု ယူလာခဲ့မယ္” တဲ့....။ အဲဒီအခ်ိန္ဟာ သူ႔ကို ေနာက္ဆံုး ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။

“ျပည့္ျဖိဳးတစ္ေယာက္ ကား အက္စ္ဆီးဒင့္ေျကာင့္ ဆံုးျပီ” တဲ့။ ျကားရတဲ့ သတင္းက သူမကို တုန္လွဳပ္ သြားေစခဲ့ တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက သူမကို စိုးရိမ္စြာနဲ႔ ေဖးမကူညီေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူမရဲ့ စိတ္က အေ၀း တစ္ေနရာကို ေရာက္လုိ႔ ေနတယ္။ အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့ အတြက္ သူမမွာ ယံုျကည္ႏိုင္ဖုိ႔ အင္အား မရွိခဲ့ဘူးေလ။

သူငယ္ခ်င္းေတြက သူမအတြက္ ယူျကံုးမရ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူမကေတာ့ သူေျပာခဲ့တဲ့ “တစ္ေန႔” ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကိုပဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနေတာ့တယ္...။ သူမရဲ့ စိတ္ထဲမွာလည္း သူ႔ကို တိုးတိုးေလး ေျပာေနမိတယ္။ “လူေတြက က်မကို ဘယ္လုိဘဲ ျမင္ျမင္..... က်မကေတာ့ ရွင္ေျပာခဲ့တဲ့ အဲဒီ တစ္ေန႔ကို ရင္ခုန္စြာနဲ႔ ေစာင့္ေနတုန္း ပါပဲ ရွင္ရယ္” တဲ့....။ ။

စိတ္၀င္စားေသးရင္...

ဂိတ္ဆံုးၿပီ...