ညကဗ်ာ

ညကဗ်ာ

လူေတြက ေကာင္းကင္ ျပာေတြ ကိုပဲ စာဖြဲ႔ေလ့ ရွိၾက တယ္ေနာ္(မ်ားေသာ အားျဖင့္)။ က်မကေတာ့ ညဘက္မွာ ေတြ႔ရတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ပိုၿပီး ႏွစ္သက္ ပါတယ္။ မေန႔ညတုန္းက ဘာရယ္မဟုတ္ ေကာင္းကင္ကို ၾကည့္ေနရင္း သူတို႔ ေပးတဲ့ ေအးခ်မ္း မွဳကို ရရွိခဲ့တယ္။

သူတို႕ ဆိုတာက ေကာင္းကင္၊ တိမ္တိုက္ေတြ၊ ၾကယ္ေတြ၊ လမင္း၊ ေလေျပ စတာ ေတြေပါ့။ ေကာင္းကင္ ရဲ့ အလွဟာ အဲဒါေတြ ရွိမွ ပိုၿပီး ျပည့္စံု တယ္လုိ႔ က်မ ယံုၾကည္ ထားတာ။ ။

ခုတေလာ ကိုယ့္ဟာကုိယ္ အရွဳပ္ေတြ လုပ္ေန တာေၾကာင့္ သူတို႔ ေတြကို ေမ့ေန ခဲ့တာ။ ညတုန္း ကေတာ့ ရုပ္ရွင္ (အလာကား ရလို႔) ၾကည့္ၿပီး ျပန္အလာ ကားေပၚမွာ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ ေကာင္းကင္က တိမ္ေတြကို အမွတ္ မထင္ ၾကည့္ေန မိတယ္။ တိမ္ေတြ ၾကားထဲက ၾကယ္ေလးေတြ လင္းလက္ ေနတာ ၾကည္ႏူး စရာပါပဲ။ ေကာင္းကင္က ေန႔ခင္းလုိ အေရာင္ မေတာက္ေတာ့ ၾကည့္ရတာ မ်က္စိ ေအးတယ္ေလ... ေနာ္။

ေလ အေ၀ွ႔မွာ တိမ္ေလးေတြ လြင့္သြားတာ အရမ္း ၾကည့္လုိ႔ ေကာင္းတယ္ (မယံု မရွိနဲ႔)။ တိမ္ဖံုး သြားတဲ့ ၾကယ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ ရတဲ့ အရသာကို ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ဘူး.. သိလား။ က်မကေတာ့ တေနကုန္ ဖိစီးထားတဲ့ စိတ္ေတြကို ညဖက္မွာ ဒီနည္းနဲ႔ ေလ်ာ့သြားေအာင္ လုပ္တယ္။ ဒီနည္းက က်မရဲ့ စိတ္ကို ေအးခ်မ္းမွဳ အေပးႏိုင္ ဆံုးပဲ။

၁၀ တန္းတုန္း ကဆို အိပ္ငိုက္တိုင္း အျပင္ထြက္ၿပီး ညေကာင္းကင္ ကိုၾကည့္ ရတာ အေမာ။ ခုခ်ိန္ထိ စိတ္ဆိုး စရာေတြ၊ စိတ္ညစ္ စရာေတြ၊ ပင္ပန္း မွဳေတြကို ခံစား ရတဲ့ အခါတိုင္း ညေကာင္းကင္ကို တမ္းတ တုန္းပါပဲ။ သူက ရမၼက္၊ ေလာဘေတြ ကင္းရွင္းေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္။ ညဖက္ ေရာက္လုိ႔ ေကာင္းကင္ကို ၾကည့္မိတိုင္း ငယ္ငယ္ တုန္းက ဘ၀ကို ျပန္အမွတ္ ရမိတယ္။

ေနပူရင္ အလုိလို ေနရင္း ေသြးဆူၿပီး စိတ္ေတြ တိုေန တတ္တာ။ ဒါေၾကာင့္ က်မက ေန႔ထက္ ညကို ပိုၿပီး ႏွစ္သက္ တယ္။ ညဖက္မွာ ေကာင္းကင္ ကိုၾကည့္ၿပီး ခ်စ္သူ ေတြနဲ႔ စကား ေျပာတတ္တဲ့ သူေတြကေတာ့ က်မထက္ ပိုၿပီး ညကဗ်ာကို ခံစား မိမွာပါ.... :) ။

တစ္ခ်ိန္ တုန္းကေပါ့ က်မ စိတ္ညစ္ အားငယ္ ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔က က်မရဲ့ အေဖၚ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ေတြ ၾကာလုိ႔ တစ္ခ်ဳိ ႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြက က်မ အေပၚ ေျပာင္းလဲ သြားခဲ့ ေပမယ့္ သူတို႔က က်မရဲ့ ထာ၀ရ မေျပာင္း လဲတဲ့ အေဖၚ ပါပဲ။ က်မ အတြက္ ထာ၀ရ ေအးခ်မ္းမွဳ ေပးႏိုင္တဲ့ အေဖၚေပါ့။

ကဗ်ာ ေလးလို က်မကို ေအးခ်မ္းမွဳေတြ အၿမဲ ေပးတဲ့ ညကို က်မက ညကဗ်ာလုိ႔ အမည္ေပး ထားတယ္။ ေအးခ်မ္းမွဳကို ရွာေဖြ ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကို က်မရဲ့ အိုေအစစ္ေလး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ညကဗ်ာကို ေ၀မွ် ေပးလုိက္ တယ္ေနာ္။